Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Duo Reges: constructio interrete.

Facillimum id quidem est, inquam.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Non est igitur summum malum dolor.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Nam quid possumus facere melius? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Primum divisit ineleganter;: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Equidem e Cn.: Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Tubulo putas dicere?: Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Quibusnam praeteritis?: Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
ALIO MODO.: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Frater et T.: Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Nam cum suscepta semel est beata vita, tam permanet quam
ipsa illa effectrix beatae vitae sapientia neque expectat
ultimum tempus aetatis, quod Croeso scribit Herodotus
praeceptum a Solone.

Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia
transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.

Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque modico.